انواع ضمیر[ویرایش]
1- ضمیر شخصی وانواع آن[ویرایش]
ضمیری که جانشین شخص میشود، خواه گوینده، خواه شنونده، و خواه دیگری. این ضمیر، خود، دو گونه دارد: گسسته (منفصل) و پیوسته (متّصل).
الف : ضمیر شخصی منفصل[ویرایش]
ضمیری است که تنها به کار میرود و معنی مستقل دارد: من، تو، او، ما، شما، ایشان..
ب: ضمیر شخصی متّصل[ویرایش]
ضمیری است که به کلمه دیگر میپیوندد و معنی مستقل ندارد: م، ت، ش، مان، تان، شان. این ضمیر معمولاً به اسم و گاه به فعل و حرف میپیوندد.
2- ضمیر مشترک[ویرایش]
ضمیری که همواره یک صورت دارد و میان شش ساخت مشترک است: خود، خویش، خویشتن. جز در زبان محاوره، این ضمیر جمع بسته نمیشود. همان صفتهایی که در این چهار دسته جای دادیم، اگر دارای موصوف نباشند، ضمیر محسوب میشوند.
3- ضمیر اشاره[ویرایش]
ضمیریست که مرجع آن به اشاره معلوم شود:آن/ این و ترکیباتش مثل اینان/ آنها - (کتاب را بگیر و آنرا بخوان.)
4- ضمیر پرسشی[ویرایش]
واژههای پرسشی اگر به تنهایی در جمله بیایند.(بدون همراهی اسم): که/ چه/کدام/کی/ کجا/چگونه/چند/چقدر - (تا یار که خواهد و میلش به که باشد.)
5- ضمیر مبهم[ویرایش]
واژههایی که بر شخص یا مقدار مبهمی دلالت میکنند.چند/همه/هیچ/یکی/هرکه/کمی/دیگری - (چند میگردی به دور خویشتن؟)
6- ضمیر تعجّبی[ویرایش]
واژههایی که مفهوم تعجب و شگفتی را برساند :به/ چقدر/ وه... - (وه که چگونه میرزمند شیرمردان مبارز!)
7- ضمیرشمارشی[ویرایش]
صفت شمارشی که بدون همراهی اسم بیاید. - (حمید به کلاس چهارم میرود.)
8- ضمیر ملکی[ویرایش]
واژه مرکب «ازآن» است که معنی «مال»/«متعلق به» را میدهد. - (من زان خودم هرآنچه هستم، هستم.)
|
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:



















